ما
على الإمام من
التخفيف
34- imamın Namazı Kısa
Tutması Gerekir
أنبأ قتيبة
بن سعيد عن
مالك عن أبي
الزناد عن أبي
هريرة عن
النبي صلى
الله عليه
وسلم قال إذا
صلى أحدكم
بالناس فليخفف
فإن فيهم
السقيم
والضعيف
والكبير وإذا
صلى أحدكم
لنفسه فليطول
ما شاء
[-: 899 :-] Ebu Hureyre'den rivayet
edildiğine göre Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem):
"Sizden biriniz
cemaate namaz kıldırdığında namazı kısa tutsun. Çünkü o cemaat içerisinde
hasta, zayıf ve yaşlı olanlar vardır. Tek başına namaz kıldığında namazı
dilediği kadar uzatsın" buyurdu.
Diğer tahric: Buhari
703; Müslim 467/183, 184, 185; Ebu Davud 794, 795; Tirmizi 236; Ahmed b.
Hanbel 7474; İbn
Hibban 1760, 2136.
أنبأ قتيبة
بن سعيد قال
حدثنا أبو
عوانة عن قتادة
عن أنس أن
النبي صلى
الله عليه وسلم
كان أخف الناس
صلاة في تمام
[-: 900 :-] Enes'ten nakledildiğine göre
insanlar içerisinde namaz'ı tam olarak ve en hafif kıldıran kimse Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem) idi.
Hadis 612 da geçti.
Diğer Tahric: Müslim
469, 189, 190; Tirmizi 37; Ahmed b. Hanbel 11967; İbn Hibban 1759, 1886.
أنبأ سويد بن
نصر قال أنبأ
عبد الله عن
الأوزاعي قال
حدثني يحيى بن
أبي كثير عن
عبد الله بن أبي
قتادة عن أبيه
عن النبي صلى
الله عليه وسلم
قال إني لأقوم
في الصلاة
فأسمع بكاء
الصبي فأتجوز
في صلاتي
كراهية أن أشق
على أمه
[-: 901 :-] İbn-i Ebi Katade'den
rivayet edildiğine göre Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem):
"Ben namaza
başladığımda bir çocuğun ağladığını işitsem çocuğun annesine sıkıntı vermemek
için namazı kısa tutarım" buyurdu.
الرخصة
للإمام في
التطويل
35- İmam'ın Namazı
Uzatmasına Dair Ruhsat
أنبأ
إسماعيل بن
مسعود قال
حدثنا خالد
وهو بن الحارث
عن بن أبي ذئب
قال أخبرني
الحارث بن عبد
الرحمن عن
سالم بن عبد
الله عن عبد
الله بن عمر
قال كان رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
يأمرنا
بالتخفيف
ويؤمنا
بالصافات
[-: 902 :-] Abdullah b. Ömer'den
bi/dirildiğine göre Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) namazın hafif
tutulmasını emreder ve namazda Saffat suresini okurdu.
Hadis 11368 de
gelecek.
Diğer tahric: Tayalisi
1816; Ebu Ya'la 5445, 5553; İbn Huzeyme 1606; Taberani M e/-Kebir 13194;
Beyhaki 3/118; Ahmed b. Hanbel 4796; İbn Hibban 1817.